പിന്വിളി കേള്ക്കാതകലുമീ
ഓര്മകളെ തിരയുന്നിതാ
ഈ നിശബ്ദ നിശീഥിനിയില് .
ഇരുള് നിറഞ്ഞ വഴികളില്
വിറയാര്ന്ന കൈകളാല്
തെന്നല് വന്നുരസിയപ്പോള്....,
രക്തമൊലിക്കുന്ന നിഴല്ക്കോലങ്ങള്
കണ്ണീരു തുടയ്ക്കുന്നത്
ഒരു മിന്നാമിന്നിയുടെ ഇത്തിരി വെട്ടത്തില്
ഞാന് നോക്കി നിന്നു.
അന്ന് പെയ്ത ആ രാത്രി മഴ
ആര്ക്കു വേണ്ടിയായിരുന്നു.....?
എനിക്കോ..., നിനക്കോ..., അതോ....,
നമ്മുടെ മൂഡസ്വര്ഗത്തിനോ?
രാത്രി അവസാനിച്ചിരിക്കുന്നു....
ഞാന് നോവിന് ചിതാ ഭസ്മത്തിന്റെ
സൂക്ഷിപ്പുകാരിയായി.
രാത്രി മഴ പെയ്തു കൊണ്ടേയിരിക്കുന്നു...
കൂടെ ഓര്മകളും.....
ഈ നിശബ്ദ നിശീഥിനിയില് .
ഇരുള് നിറഞ്ഞ വഴികളില്
വിറയാര്ന്ന കൈകളാല്
തെന്നല് വന്നുരസിയപ്പോള്....,
രക്തമൊലിക്കുന്ന നിഴല്ക്കോലങ്ങള്
കണ്ണീരു തുടയ്ക്കുന്നത്
ഒരു മിന്നാമിന്നിയുടെ ഇത്തിരി വെട്ടത്തില്
ഞാന് നോക്കി നിന്നു.
അന്ന് പെയ്ത ആ രാത്രി മഴ
ആര്ക്കു വേണ്ടിയായിരുന്നു.....?
എനിക്കോ..., നിനക്കോ..., അതോ....,
നമ്മുടെ മൂഡസ്വര്ഗത്തിനോ?
രാത്രി അവസാനിച്ചിരിക്കുന്നു....
ഞാന് നോവിന് ചിതാ ഭസ്മത്തിന്റെ
സൂക്ഷിപ്പുകാരിയായി.
രാത്രി മഴ പെയ്തു കൊണ്ടേയിരിക്കുന്നു...
കൂടെ ഓര്മകളും.....
രാത്രിമഴ പെയ്തു കൊണ്ടേയിരിക്കുന്നു..
ReplyDeleteഞാന് തീര്ത്ത മൂഡസ്വര്ഗത്തിന് ചിതാഭസ്മം കണ്ണീര്മഴയില് ഒഴുക്കിക്കളയുന്നു...
രാത്രിമഴ പെയ്തുകൊണ്ടേയിരിക്കുന്നു... ഓർമ്മകളും...
ReplyDelete